رقابت هسته ای چین و آمریکا به کجا می رسد؟، رزمایش های مشترک نظامی واشنگتن عامل بحران در شرق آسیا - مجله شهبازی

با ما همراه باشید و با تورهای چین از شگفت انگیزترین کشور دنیا دیدن کنید بر روی دیوار چین سلفی بگیرید، از قصر ممنوعه دیدن کنید و در خیابان شانگهای پیشرفته ترین آسیا قدم بزنید.

گروه سیاسی خبرنگاران-پرهام پوررمضان؛ در آغاز قرن حاضر، ایالات متحده آمریکا با یک خیزش چندجانبه در ابعادی گوناگون از جمله اقتصادی و نظامی از سوی چین رو به رو شد؛ کشوری که هم اکنون رقیب آمریکاست و چالش های عدیده و فراوانی را برای این کشور بوجود آورده است حتی این تلقی نیز متصور است که در آینده ای نزدیک تهدیدی برای ایالات متحده در نظام دنیای تلقی خواهد شد.

در شرایط حاضر عواملی نظیر نفوذ اقتصادی این کشور نوظهور و همچنین عضویت و ایجاد در ساختاری جدید به نام بریکس و همچنین نفوذ مستمر در مناطق مختلف دنیا و عضویت دائمی و دارا بودن حق وتو در شورای امنیت سازمان ملل از یک سو و حجم وافر بدهی های اقتصادی و کاهش مستمر نفوذ اقتصادی و سیاسی آمریکا در دنیا از سوی دیگر که روبروه و مقابله مستقیم آمریکا با این کشور را سخت نموده است.

اصلاحات اقتصادی در چین

از زمانی اصلاحات در چین فرایند رو به رشد خود را آغاز کرد، یعنی دهه 80 میلادی، شاهد بازگشایی در عرصه های مختلف و ورود این کشور به فضای جامعه بین الملل هستیم و همین امر سبب شده است پایه های بده و بستان های سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، همچنین فرهنگی در این کشور نهاده گردد.

این کشور به دلیل سیاست های توسعه طلبانه ای که در پیش گرفته بود با چالش های عدیده ای هم در سطح داخل و هم در سطح خارج از مرزهایش روبرو بود که از مسائل داخلی آن می توان به نبود جامعه مدنی و تفکر توسعه و در بعد خارجی از چالش های عدیده از جمله تفاوت رهیافت نظری در رابطه با مسئله مهمی به نام انرژی هسته با ایالات متحده آمریکا اشاره نمود.

برخی از تحلیلگران مسائل بین الملل بر این امر واقفند که این اختلاف نظر ها ریشه گرفته شده در تفاوت میان محیط های این کشور ها که اغلب بر ورطه امنیت انگاشته می گردد تبیین شده است، اما با مرور زمان نظر طیفی دیگر از تحلیل گران این عرصه این است که نوع تفکر در رابطه با این رهیافت و پارامتر نظری در میان نخبگان علمی و سیاسی این دو کشور تفاوت های عدیده ای را تجربه می نماید.

اما کشور چین در یک رویکرد و پارادایم متفاوت نسبت به مسئله امنیت دیدگاه متفاوت تری را تجربه می نماید بدین معنا که تمرکز خود را بر اساس مطالعه بر روی چالش های امنیت ملی می گذارد و تفاوت در اینجاست که ایالات متحده امنیت ملی خود را بر تهدید دانستن دشمنان خارجی لحاظ می نماید و کشور چین بر روی شرایط های خاص و خطرناکی که این کشور را به ورطه نا امنی می برد.

فروش اسلحه توسط آمریکا به تایوان

در راستای تبیین این تفاوت باید در یک مثال عینی بیان نمود که ایالات متحده در سال 2008 آغاز به فروش تسلیحات بسیار زیاد نظامی به کشور تایوان کرد که این عمل از معنای دکترین نظامی و امنیتی چین یک تهدید و خطر بالقوه محسوب می شد و همین امر سبب شد که این کشور در آن منطقه سیاستگذاری های شدید امنیتی را بر قرار کند.

نخبگان سیاسی کشور چین چه در خفا و چه در عیان آمریکا را یک کشور می دانند که اشتیاق بیمارگونه ای در افزایش توان نظامی دارد و بیشترین رتبه را در صرف هزینه های نظامی دارد. در سال 2019 آمریکا بیش از 700 میلیارد دلار صرف هزینه های نظامی کرد که حدود 40 درصد از کل هزینه های نظامی صرف شده در دنیا است و از مجموع ده کشور بعدی این فهرست نیز بیشتر است؛ و در نگاهی دیگر بر این امر استوارند که آمریکا در حال بازگشت به ذهنیت جنگ سرد است و درمورد تهدیدات خارجی اغراق می نماید که این نیز تبینی است بر تفاوت دیدگاه در امنیت و مکاتب آن.

اگرچه ایالات متحده آمریکا از منظر خبگان سیاسی درصدد رویارویی مستقیم با چین نیست، اما یکی از حوزه های مهم و چالش زا در روابط فی مابین دو کشور حوزۀ امنیتی و نظامی است، و دلیل این امر هم این می باشد که کشور چین در حال بازسازی و نوسازی ناوگان های امنیتی و نظامی و همچنین نیرو ها نظامی خوداست، علی الخصوص ازآن رو که چین کوشش میکند تا در منطقه شرق آسیا و به ویژه در تایوان به رجحان نظامی در مقابل ایالات آمریکا دست یابد.

چین در چنددهه گذشته در پی سیاست گذاری نظمی بر پایه چندجانبه گرایی بوده است تا بتواند نقش مهم و برجسته ای را در عرصۀ دنیای و بین الملل ایفا نماید. در سویی دیگر ایالات متحده آمریکا نیز درراستای کاهش و مهار فرایند روبه رشد قدرت یابِی کشور چین در منطقة آسیاوپاسیفیک در کوشش است.

ایالات متحده آمریکا با اخذ یک سیاست گذاری راهبرد در جهت برقراری روابط گسترده نظامی و امنیتی با کشور های پیرامونی چین از یک طرف آن ها را به خود متعهد می نماید و از طرف دیگر از ایجاد اتحاد و انعقاد پیمان های امنیتی این کشور ها با چین جلوگیری کند و با نفوذ در کشور های همسایۀ چین، صندلی راهبردی این کشور را در منطقه آسیاوپاسفیک تنزل می بخشد.

رزمایش های مشترک آمریکا عامل بحران در شرق آسیا

در سال های اخیر ایالات متحده آمریکا با ایجاد رزمایش های مشترک با کشور های پیرامونی چین سعی در بحرانی کردن روابط چین واین کشور ها نموده است و این سیایت را دنبال می نماید که تا با ایجاد درگیری و وارد کردن چین در حل و فصل منازعات منطقه ای از ایفای نقش این کشور در مسائل بین المللی بکاهد. در این راستا، آمریکا کوشش میکند با برقراری روابط گسترده نظامی و امنیتی و افزایش حضور و انجام تحرکات نظامی درآسیا و انعقاد قرارداد های نظامی با، ژاپن، کرۀ جنوبی و هند به عنوا ن رقبای چین و پیمان های سیاسی و نظامی با استرالیا و اندونزی به عنوان قدرت های متوسط در منطقه، این کشور را در انزوا قرار دهد.

در خاتمه این گزارش باید عنوان کرد که که دو پارامتر مهم یعنی بازدارندگی و اجبار و ثبات هژمونیک در تفکرات هسته ای این دو کشور به بازیگرانی مهمی تبدیل شده اند، بازدارندگی و اجبار بدین معناست که نخبگان سیاسی و دانشمندان آمریکایی بر این باورند که یک امر متناسب با دکترین امنیتی -دفاعی آن هاست، اما در رویکردی دیگر دانشمندان چینی بر این امر استوار اند که بازدارندگی هسته ای تاثیر ارعاب انگیز نسبتا قدرتمندی دارد و مقصود از ثبات هژمونیک در این مورد این است که ایالات متحده از این پارامتر در جهت پیشگیری از حمله استفاده می نماید، اما نخبگان و دانشمندان چینی از این امر در دفاع از حمله استفاده می نمایند.

انتهای پیغام/