خبرنگاران جبران خسارت حیات وحش به دامداران با جدیت پیگیری می گردد - مجله شهبازی

به گزارش خبرنگاران، شهاب الدین منتظمی روز شنبه در نشست آنالیز فرایند درمان پلنگ آسیب دیده بشاگردی (نازک) اضافه نمود: یکی از معضلات و مسائل و ویژه در کشور در بحث حیات وحش موضوع بیماری ها است، دامنه آن بسیار گسترده و پیچیده است و شرایط خاصی را می طلبد از یک طرف هم یک ساختار و دانش جامع در حوزه دامپزشکی حیات وحش در کشور نداریم.

وی گفت: البته در کشور دامپزشکانی هستند که آستین بالا زدند و در کنار ما قرار گرفتند و امروزر شاهد این هستیم که در نقاط مختلف کشور دامپزشکان جوان و فعالی در ارائه خدمات درمانی، تیمار و یاری به حیات وحش هستند و با این فرایند شاهد افزایش روزافزون برگشت گونه های حیات وحش آسیب دیده به طبیعت هستیم که برای جامعه دامپزشکی و سازمان محیط زیست موجب خوشحالی است.

منتظمی ادامه داد: از طرفی هم وظیفه ذاتی محیط زیست در امر حفاظت یک موضوع انکار ناپذیر است که انجام می گردد اما گاهی شاهد اتفاقات ناگواری هستیم مانند در تله افتادن یا شلیک به حیات وحش که هر دلیلی منجر به از دست دادن گونه ها در طبیعت می شویم حالا فرقی نمی کند که یک گونه بمیرد یا ناتوان گردد و نتواند به طبیعت برگردد هر دو یک خسارت جبران ناپذیر به آن اکوسیستم است.

وی گفت: گرچه مسائل ما در این حوزه زیاد است در واقع در بحث تعارض و مدیریت گونه ها شرایط طوری است که هر چه از نظر بحث آثار تغییر اقلیم، طعمه و تعارض هایی که به ویژه ما انسان ها در زیستگاه های حیات وحش انجام می دهیم، ماحصل آن این است که گونه های ارزشمند خود را از دست می دهیم و به طبیعت آسیب می زنیم.

مدیرکل دفتر حفاظت و مدیریت حیات وحش سازمان محیط زیست اضافه نمود: امیدواریم بتوانیم با اصلی ترین موضوع یعنی بحث ارتقاء سطح آگاهی مردم و افزایش عمومی هموطنان، میزان خسارت به محیط زیست را کاهش دهیم، البته در این راه اصلی ترین و مهمترین راه حل بحث جبران خسارت است که سازمان محیط زیست هم پیگیر این موضوع است.

وی گفت: سازمان محیط زیست بسیار رسمی و به وسیله تدوین دستورالعمل ها و تغییر و بازبینی قوانین موجود در زمینه پرداخت خسارت در کوشش است تا بتواند خسارت های احتمالی که حیات وحش در حوزه کشاورزی و دامی به هموطنان وارد می نمایند پرداخت گردد تا شاید با مدیریت این روش گونه های ارزشمند خود را از دست ندهیم.

منتظمی ادامه داد: اما اتفاقات مهم و حایز اهمیت دیگر این بود که پلنگ جوان و بسیار ارزشمند بشاگردی با نام نازک چندی پیش در تله افتاد که در نهایت با هماهنگی های اجرا شده به تهران منتقل شد، هر چند با کوشش های بسیار اما دست حیوان قطع شد اما می تواند پیغام های متفاوتی داشته باشد که امیدوارم از یک سو مسیری گردد برای ارتقای دانش دامپزشکی حیات وحش و تبادل اطلاعات و از سوی دیگر به علت چنین حوادث ناگواری ما گونه های ارزشمند خود را از دست ندهیم.

وی گفت: گرچه شاید خیلی از دوستداران حیات وحش بگویند اینکه دستش را از دست داد و دیگر فایده ای ندارد، اما کوشش ما این است که حیوان زنده بماند و برسیم به آن سطح دانش که بتوانیم با فراهم کردن شرایط و زیرساخت های لازم حداقل در باروری و زادآوری از این گونه استفاده کنیم و این فرصت را از آنها نگیریم چون حیوان جوانی است.

منتظمی گفت: گفته می گردد پلنگ معمولا به سمت طعمه های سخت می رود و گوسفند یک طعمه آسان است و معمولا آن را شکار نمی کند که به نظر می رسد در این منطقه اتفاقی افتاده که به سمت طعمه ساده رفته و در تله گیر نموده است، غذای غالب پلنگ در ایران معمولا گراز است.

وی اضافه نمود: با این حساب می طلبد که یک پایش جدی هم در زمینه طعمه و هم خود پلنگ در منطقه بشاگرد داشته باشیم، یک آسیب شناسی برای وقوع این معضل انجام گردد که ببنیم دلیل چه بوده که حیوان به سمت طعمه آسان روی آورده و انرژی خود را روی جبران خسارت بگذاریم که یاری نماینده خواهد بود.

منتظمی گفت: همچنین ضرورت کاستن زمان وقوع آسیب تا درمان بسیار مهم است، البته از همکاران خود در استان ها خواستیم به جز گونه های خاص بقیه گونه هایی که دچار آسیب می شوند به تهران منتقل نشوند اما شرایط این پلنگ خاص بود و از این رو به تهران منتقل شد.

چندی پیش یک قلاده پلنگ در بشاگرد استان هرمزگان در یک تله فلزی گرفتار شد که بعد از انجام اقدامات اولیه به تهران منتقل شد اما با تمام کوشش های اجرا شده دست چپ این پلنگ به نام نازک قطع شد.

پلنگ ایرانی یا پلنگ پارسی به لحاظ جثه عظیم ترین زیرگونه پلنگ است که بومی غرب آسیا است و در فهرست جانوران در معرض خطر انقراض آی یو سی ان واقع شده است، طبق برآوردی در سال 2005 کمتر از هزار و 300 پلنگ در گستره ای شامل قفقاز، ترکمنستان، جنوب روسیه، پاکستان، افغانستان و ایران زیست می نمایند. حداقل 60 تا 70 درصد این جمعیت در داخل مرزهای ایران به سر می برند به این ترتیب ایران مهم ترین زیستگاه پلنگ ایرانی در غرب آسیا به شمار می رود.

اصلی ترین تهدید پیش روی بقای این حیوان جدا شدن زیستگاه ها و قطع ارتباط ژنتیکی گروه های مختلف این حیوان است که معمولا به تشکیل گروه های بسیار کوچک منجر شده است به طوری که در همه قلمرو زیستی این حیوان هیچ گروه جمعیتی وجود ندارد که دربرگیرنده بیش از 100 پلنگ بالغ باشد.

کاهش طعمه بر اثر شکار انسان ها، گسترش زیربنایی، مزاحمت های انسانی و از میان رفتن زیستگاه (شامل چیدن گیاهان و قارچ های خوراکی، ساخت معدن، جاده سازی، جنگل زدایی، آتش سوزی و چرای دام) عواملی ست که منجر به تکه تکه شدن زیستگاه های حیوان شده است.