خوب، بد، دوست داشتنی های کارکردن از هرجا - مجله شهبازی

تعداد زیاد و روبه رشد افرادی که از اتاق های نشیمن، فضاهای کار اشتراکی، و قهوه خانه ها به عنوان دفاتر کار خود استفاده می نمایند، بی سر و صدا در حال بازسازی روش کار و زندگی ما هستند.

ایدن یکی از افرادی است که توانسته دستمزد خود از ارائه خدمات تجاری برای یک کارگزار املاک در نیویورک را صرف خرید خانه و راه اندازی یک کسب وکار کوچک در شمال ایالت کند.

راب یک توسعه دهنده وب است که نیمی از هفته را برای پرهیز از رفت وآمد به دفترش در منهتن به صورت دورکاری از بروکلین کار می نماید.

مگ لاوالت یک طراح داخلی است که از مزایای زندگی و انجام بخش زیادی از کارش در منطقه روستایی شمال ایالت نیویورک، و حضور در شهر نیویورک برای دیدار با مشتریانش بهره می برد.

همه این افراد معتقدند بر خلاف بعضی کاستی ها با برگزیدن شیوه دورکاری و رها کردن خودشان از محل های تعیین نزدیک به کارفرمایان، کیفیت زندگی شان را بهبود داده اند.

در حالیکه افراد دورکار مرز بین زندگی شخصی و کارشان را تا حدودی در هم آمیخته اند، اما می گویند در قیاس با زمانی که در دفاتر سنتی کار می کردند، راضی تر هستند و اغلب کارآیی بیشتری دارند.

این افراد بسته به نحوه محاسبه ما گروهی شامل 5.3 درصد (از افرادی که معمولا از خانه کار می نمایند) تا دو سوم (افرادی که همواره دورکاری می نمایند) نیروی کار آمریکا را تشکیل می دهند.

این تعداد از زمانی که در دهه اخیر امکان ارتباط باندپهن مطمئن و قدرتمند فراهم شده، در حال افزایش است.

تغییرات ناشی از دورکاری به تدریج و به گونه ای اتفاق افتاده که جلب توجه ننموده. اما عمومیت یافتن این پدیده به شکلی است که شیوه کار ما، ابزار کار، نحوه ارتباط کاری و حتی ساعات کاری ما را تغییر می دهد.

این موضوع همچنین روی مهاجرت مردم از شهرهای عظیم به مناطق کم جمعیت تر، صعود معاملات املاک تجاری، محل قرارگیری آنها و چگونگی طراحی فضاها نیز اثر می گذارد.

آنچه که به ندرت در بین بخش تعیینی از کارکنان رخ میداد امروز به سرعت در حال تبدیل به یکی از ویژگی های مشاغل آینده است.

فراز و نشیب های دورکاری

در زمان رکود اقتصادی عظیم سال 2008 بیشتر شرکت های آمریکایی با هدف کاهش هزینه ها آغاز به محدود ساختن فضای کاری نموده و به کارکنان اجازه دادند، یا آنها را تشویق کردند که از خانه کار نمایند.

اما آنچه که بر اساس یک ضرورت خلق شده بود، مدت ها پس از بهبود اقتصادی نیز کنار گذاشته نشده و روشن شد که دورکاری علاوه بر کاهش هزینه اجاره دفتر کار مزایای دیگری هم دارد.

در حالیکه هنوز باید اثرات گسترده دورکاری در صنایع مختلف و در بازه زمانی گسترده تری آنالیز گردد، پژوهش های اولیه نشان داده که موجب افزایش کارآیی و کاهش گردش اقتصادی بخش کارکنان گردد.

پژوهش اخیر موسسه آنالیز های تجاری هارواد درباره کارکنان دفتر ثبت امتیازها و علائم تجاری آمریکا نشان داده که پس از انتقال به شیوه دورکاری میزان خروجی آنها 4.4 درصد بهبود یافته در حالیکه تعداد موارد بازنویسی ناشی از درخواست تجدیدنظر افزایش قابل توجهی نداشته.

همچنین یک پژوهش که توسط دانشگاه استفورد روی یک موسسه چینی گردشگری با 16،000 کارمند انجام شد، نشان داده که دورکاری باعث افزایش رضایت کارکنان شده است.

ایدن که حالا دورکاری می نماید در این باره می گوید:حالا مزاحمت افرادی که در محل کار در حال حرف زدن هستند کمتر شده و من کارآیی بیشتری دارم و قادر هستم که تمرکز کنم و فضای کاری خودم را بسازم.

اوسوریا که یک توسعه دهنده در دفتر شورای روابط خارجی است می گوید در خانه کارآیی بیشتری دارد:در دفتر کار، وقفه بابت خوردن قهوه، گپ و گفت با دیگران و وقفه هایی هست که در خانه وجود ندارد.

شرکت بافر که کارهای مدیریت شبکه های اجتماعی را انجام می دهد در طی یک نظرسنجی درباره دورکاری دریافت که 99% از افرادی که دورکاری می نمایند مایل هستند این شرایط را ادامه دهند یا دست کم بخشی از دوره کاری شان به این شکل باشد و 95% از افراد این شیوه کار را به دیگران پیشنهاد می نمایند.

این شیوه کار برای اولیائی که به دلیل مسئولیت های ناشی از نگهداری فرزند احتیاجمند برنامه انعطاف پذیرتری هستند، یک موهبت است، گرچه کار در خانه با وجود بچه ها مسائل خود را دارد.

به طور کلی پذیرش روزافزون دورکاری توسط شرکت ها گواه این است که انعطاف پذیری و ارائه گزینه های بیشتر به کارکنان برای ایجاد تعادل بین کار و زندگی شخصی آنها اهمیت دارد.

همچنین در اقتصادی که در شرایط اشتغال کامل است، کارفرمایان برای ارائه گزینه دورکاری به کارکنان خود تحت فشار هستند. تعداد بی شماری از کسب وکارهای نوپا از ابتدای کارشان به صورت دورکاری فعالیت می نمایند.

شرکت فراوری رایانه Dell که دفتر مرکزی در تگزاس دارد، درخواست نموده که دست کم 50% از کارکنانش به صورت دورکاری فعالیت نمایند.

آمازون در سال 2019 تعداد 3،000 کارمند دورکار برای بخش خدمات مشتریان استخدام نموده و به همین دلیل در فهرست 10 شرکت برتر در زمینه دورکاری واقع شده است.

در حالیکه در این فهرست گروه یونایتد هلث، سلزفورس و ساپ هم قرار دارند که از شرکت های شناخته شده در این زمینه هستند.

کیت لیستر رئیس شرکت تحلیل های جهانی فضای کار Global Workplace Analytics می گوید: این شیوه نه یک تغییر کاربردی بلکه یک ابتکار عمل راهبردی است.

دورکاری مسائل خودش را هم دارد. بعضی افراد دوست ندارند در همان محلی که زندگی و استراحت می نمایند، به کار هم مشغول باشند، همچنین خلق و حفظ فرهنگ کاری شرکت بدون اینکه افراد در یک محل با هم باشند، سخت است.

ایدن در این باره می گوید:در بعضی موقعیت ها خوب است که ارتباط رو در رو برقرار گردد. گرچه من هنوز با همه همکارانم هر روز صحبت می کنم.

در همین حال وقتی که افراد با استفاده از فناوری با یکدیگر مرتبط هستند، توقف کار سخت است.

پژوهش شرکت بافر هم بر این نکته تاکید دارد که ایرادهای مشترک دورکاری شامل ناتوانی در قطع کار، تنهایی و سختی همکاری است. قابلیت انعطاف پذیری دورکاری می تواند منجر به ایجاد یک فرهنگ ماندگار گردد.

شاید تعجب برانگیز باشدکه کار در خانه می تواند کارکنان را به سمت کار کردن طولانی تر از فعالیت در یک دفتر اداری سنتی سوق دهد.

استیو کینگ یکی از شرکای شرکت مشاور تجاری Emergent Research می گوید:خبر خوب آن است که الزام به کار کردن از ابتدای صبح تا عصر (9 تا 5) از هم گسسته.

اما خبر بد آن است که الزام به کار کردن از ابتدای صبح تا عصر (9 تا 5) از هم گسسته!

بسیاری از افراد از اینکه چنین الزامی برداشته گردد راضی هستند چرا که می توانند به نحو دلخواه ترتیب زندگی شان را انتخاب نمایند و در قبال آن می دانند که بعضی اوقات تا ساعت 9 شب باید به ایمیل ها پاسخ دهند.

چگونه کار می کنیم

دورکاری در واقع چیزی بین همواره در دفترکار و همواره دور از آن است. اما ویژگی ثابت آن حق انتخاب است.

در شرایطی که دورکاری در حال تبدیل به یک فرهنگ عمومی است اما همچنان برای انواع مشخصی از کارکنان به عنوان یک گزینه است.

نخست آن که دورکاری احتیاجمند دسترسی به ارتباط قابل اعتماد باند پهن است تا بتواند تماس های ویدیوئی را هم پوشش دهد.

از آنجا که بسیاری از مناطق روستایی آمریکا به اینترنت باندپهن دسترسی ندارند، دورکاری به مناطقی با این قابلیت محدود شده.

رشد دورکاری همچنین بیشتر بر کارکنانی متمرکز شده که تحصیلات بیشتر و البته رفاه بیشتری دارند.

اگرچه کارهای مبتنی بر شخص دارای عناصر بیشتری برای اجرا و انجام شدن از راه دور است. پیشرفت های فناوری امکان دورکاری را فراهم نموده اما اینک احتیاجمندی های کارکنان دورکار فناوری را به پیش می برد.

هر ماه نرم افزارهای ارتباطی محیط کار معرفی می شوند و وعده می دهند که Slack بعدی بهتر و کارآمدتر است.

به تازگی نرم افزار کنفرانس ویدئویی Zoom معرفی گردید و سازندگان تجهیزات سخت افزاری قول فراوری دوربین ها و نمای بهتری را داده اند و همه امیدوارند که ارتباط تصویری، طبیعی تر گردد.

اما باید یادآوری گردد که همین فناوری ها در دفاتر نیز مورد استفاده است. لیستر می گوید:در دنیای واقعی هم شما وقتی که 9 متر، 9 طبقه، یا 9 کیلومتر دورتر هستید، احتمالا با همکارتان از راه دور در ارتباط هستید.

ابزارهایی که موفقیت همگان را تضمین می نماید، همان ابزارهایی است که برای دورکاری به آنها احتیاج دارید.

همچنان که شرکت ها به دنبال راه هایی برای کاهش هزینه و زمان اجرای کارها هستند تا چابک تر شوند، نوع کاری که افراد انجام می دهند هم تغییر نموده. کینگ در اینباره می گوید: عادت داشتیم در برج خودمان بنشینیم و کار کنیم.

اما اینک کارها بیشتر از قبل متنوع شده. اگر که در حوزه بازاریابی کار می کنید، بهتر است از امکانات فناوری اطلاعات هم بهره ببرید.

اگر درکار بازاریابی و توسعه فروش هستید بهتر است زنجیره تامین را هم درگیر کنید. کار کردن بین بخش های سازمان، که احتمالا در دفاتر دیگری مستقر هستند، احتیاجمند انعطاف و تماس از راه دور است چرا که جمع کردن همه گروه های کاری در یک محل و یک زمان سخت است.

وقتی که افراد امکان انتخاب دارند، رفت وآمد نکردن را برمی گزینند: سریع ترین رفت وآمد آن است که اصلا انجام نگردد!

فضای کار فیزیکی

دورکاری علاوه بر اینکه موجب کاهش احتیاج به حضور در دفاتر می گردد، تاثیری ژرف بر طراحی فیزیکی دفاتر دارد، موضوعی که فراتر از داشتن ارتباط وای. فای. و تعداد بیشتر پریز برق است.

در حالیکه خانه محل تمرکز است، شرکت ها کوشش می نمایند دفاتر کار را به نحوی تغییر دهند که محلی برای همکاری باشد.

جولی ویلان، رئیس بخش پژوهش در شرکت املاک GBRE می گوید: تنها 50% از فضاهای کاری اختصاص به محیط هایی دارد که در آنها بتوان سر را پایین انداخت و کار کرد، در حالیکه روزگاری بیشتر فضاهای کاری چنین ویژگی داشت.

این بدان معناست که از تعداد دیوارها کاسته و بر تعداد فضاهای دیدار افزوده شده.

ویلان معتقد است که برای یک فضای کاری امروزی چهار نوع فضا ضروری است:

1. فضای تمرکز
2. فضای همکاری
3. فضای خصوصی برای مکالمات اختصاصی
4. فضای عمومی

امروز فضاهای کاری به دلایل زیادی از جمله رنگ های خنثی و قرار ندادن غرفه های خاکستری معمولی در همه جا بیش تر از پیش حس خانه را منتقل می نمایند.

لاوالت که یک طراح داخلی است می گوید:امروز مردم برای راحتی و تجملات در خانه شان بیشتر هزینه می نمایند؛ چرا که وقت بیشتری را در آن می گذرانند.

من در طراحی دفاتر از شیوه سکونت گاه ها استفاده می کنم. به این ترتیب دفتر کار به جای محل کار حس خانه را منتقل می نماید. او در طراحی دفاتر کار به جای فرش از گلیم استفاده می نماید.

همچنین نور هالوژن یا ال. ای. دی. را به جای لامپ های فلورسنت به کار می گیرد. همه این تغییرات برای آن است که افراد را در دفاتر نگه داریم تا در وهله نخست برای شرکت کار نمایند.

دورکاری همچنین باعث گسترش فضاهای کار اشتراکی شده که در آن افراد می توانند بدون احتیاج به حضور در همه روزهای هفته، بعضی از ساختارها و امکانات یک دفتر را در اختیار داشته باشند.

این نوع فضاها به بهره برداران اجازه می دهد که از اجاره های درازمدت خودداری نموده و اجاره کوتاه مدت حتی به صورت ماهیانه داشته باشند.

این نوع فضاها در حال حاضر بر اساس ارزیابی CBRE حدود 2% از فضاهای اداری را تشکیل می دهند و انتظار می رود تا سال 2030 تا 13% رشد نمایند.

این بدان معناست که شرکت هایی که فضای اداری اجاره می دهند مانند گذشته دچار رکود نشده اند.

همچنین این در صورت بروز رکود به معنای عدم اطمینان بیشتر برای صاحبان ساختمان و فضاهای کار است، هرچند ولان می گوید: در زمان بروز رکود شرکت هایی که مجبور به کاهش هزینه ها هستند، به این فضاها منتقل می شوند و تقاضای بیشتری برای آنها ایجاد می نمایند.

کجا زندگی می کنیم

ده سال پیش حتی با ورود فناوری ارتباط برخط، که مردم را قادر به کار از همه جا کرد، مردم به حضور در شهرهای عظیم ادامه دادند که به تعبیر کینگ یک تناقض مکان است.

اما این شرایط در حال تغییر است. کینگ عقیده دارد:تاثیر اجتماعی دورکاری این است که ما بالاخره آغاز به درک آن چیزی می کنیم که در نخستین غرش اینترنت وعده داده شده بود: انعطاف پذیری بیشتر در همان جایی که زندگی می کنیم.

دورکاری به کارکنان امکان می دهد تا رکود در دستمزد ها را با زندگی در مناطق کم هزینه تر جبران نمایند. افراد دورکار همچنین پول و توانایی های خود را به محیط های کوچکتر می برند.

بعضی از این مناطق حتی مشوق هایی هم به افرادی که در آنجا ساکن می شوند اختصاص می دهند. به عنان نمونه ورمونت به افرادی که به آن منطقه بیایند و زمان و پول خود را آنجا صرف نمایند، امتیازی معادل 10،000 دلار می دهد.

ماساچوست به افرادی که از خانه کار می نمایند 2،000 دلار اعتبار اقتصادیاتی می دهد.

آینده چه چیزی برای ما دارد

همچنان که دورکاری عمومیت پیدا می نماید، اثرات بیشتری برجا می گذارد. پیش بینی می گردد تا سال 2050 ، 70% از نیروی کار دست کم 5 روز در ماه را از خانه کار نمایند.

پذیرش فعلی این شیوه، باعث می گردد که در طول زمان فراگیر گردد. ولان در این باره می گوید: این که ضروری است هر کس 40 ساعت در هفته از یک محل و هر روز کار کند، حتی نسبت به آنچه که امروزه انجام می گردد، قدیمی تر است.

آنچه که امروز توسط بعضی کارفرمایان به عنوان یک امتیاز عرضه می گردد، به زودی تبدیل به یک ضرورت می گردد. اگر دورکاری محصول تقاضا برای تعادل بهتر بین زندگی و کار هست، آینده می تواند به سود طرف زندگی این معادله باشد.