این خرس آدم نیست! پنج واقعیت جالب دربارۀ خرسِ آفتاب
به گزارش مجله شهبازی، خرس روی پا های عقب خود می ایستد و شاید بعضی افراد به شرایط خوب بدنی او شک نمایند. این موجود در حالی که دو پای جلویی خود را به هوا برده و پشتش صاف است، شانه به شانه به جمعیتی از بازدیدنمایندگان باغ وحش نگاه می نماید. چین های پوست پشت بدنش به گونه ای کنار هم قرار گرفته اند که انگار یک انسان شلوار گشاد پوشیده است.
به گزارش فرادید، این صحنه که هفته گذشته در باغ وحش هانگژو در چین ضبط شده منجر به شکل گیری شایعاتی در اینترنت شده است مبنی بر اینکه این خرس در واقع یک انسان در لباس مبدل بوده است. باغ وحش نیز در پاسخ به این شایعات بیانیه ای را از طرف خرسی که نامش آنجلا است، صادر نموده است!
بعضی ها فکر می نمایند وقتی روی پاهایم می ایستم بیش از حد شبیه انسان به نظر می رسم. انگار واقعاً مرا درک نمی کنید. پیش از این، بعضی از بازدیدنمایندگان فکر می کردند جثه کوچک من اصلاً شبیه خرس ها نیست! باز هم تاکید می کنم: من یک خرس آفتاب مالایی هستم! نه یک خرس سیاه! نه یک سگ! یک خرس آفتاب مالایی!
در گذشته، نگهبانان باغ وحش های چینی حین مراقبت از پانداها، لباس های پاندایی غول پیکر می پوشیدند و این کار برای آرام کردن خرس ها بود. در موارد دیگر، بعضی از باغ وحش ها در چین به علت رنگ کردن سگ ها و شبیه کردن شان به گرگ یا جایگزینی یک شیر با ماستیف تبتی (از انواع سگ های نگهبان) با انتقاد روبرو شده اند.
اما به گفته کارشناسان، خرس مورد بحث قطعا انسان نیست. یکی از کارمندان باغ وحش به یک ایستگاه تلویزیونی پکن گفته است که در گرمای تابستانی 104 درجه فارنهایت هانگژو هر انسانی در لباس مبدلی از جنس چرم و خز در عرض چند دقیقه از هوش می رود.
در خصوص چین های پوستی پشت خرس، این چین ها از حیوان در برابر گاز های عمیق شکارچیان محافظت نموده یا به راحت تر کردن فرار آن ها از جنگ یاری می نماید.
وایرال شدن ویدئوی این خرس نشان می دهد که اطلاعات مردم در خصوص این حیوانات چقدر اندک است. عده بسیار کمی از مردم خرس های آفتاب را می شناسند. در واقع این خرس ها جزو گونه های فراموش شده هستند.
در واقع، از بین هشت گونه خرس روی زمین، کمترین مطالعه روی خرس های آفتاب مالایا صورت گرفته است. این گونه به علت تخریب زیستگاه و شکار غیرقانونی به شدت در معرض خطر است.
با توسعه شایعات و حدس ها در فضای مجازی، بد نیست چند لحظه وقت صرف کنید و با چند حقیقت در خصوص خرس های آفتاب مالایایی اشنا شوید.
1. خرس های آفتاب مالایی کوچکترین خرس های دنیا هستند
وزن این خرس های چهار-پنج فوتی فقط 60 تا 150 پوند است. بگذارید مقایسه کنیم: وزن خرس سیاه به 550 پوند و وزن خرس گریزلی به بیش از 700 پوند هم می رسد و بزرگترین خرس های قطبی 1700 پوند وزن دارند. نام خرس های آفتاب بخاطر تکه های خز سفید یا زرد روی سینه شان است که می تواند به شکل پیش بند، هلال یا طلوع خورشید تعبیر گردد. به گفته مرکز حفاظت از خرس آفتاب، در میان این خرس ها، علامت گذاری هر خرس خاص خودش است.
2. زبان خرس های آفتاب درازترین زبان میان خرس ها است
نشنال جئوگرافیک می نویسد زبان خرس آفتاب مالایی به مقدار تقریبی 10 اینچ به طرز خنده داری دراز است. در واقع درازترین زبان بین خرس ها است تا حدی که رکورد دنیای گینس را هم برای این ویژگی در اختیار دارد. این زبان دراز برای بیرون کشیدن عسل از کندو ها مفید است. در نتیجه بهره مندی از این مهارت، این گونه در مالزی و اندونزی خرس عسل یا بروانگ مادو نامیده می گردد.
این پستانداران همه چیزخوار غیر از عسل، میوه هایی مانند انجیر و انواع توت ها، بعلاوه حشرات از جمله موریانه ها، سوسک ها و مورچه ها را هم مصرف می نمایند.
3. خرس های آفتاب در حفظ سلامت جنگل نقش دارند
خرس های آفتاب به عنوان میوه خوار، دانه ها را پراکنده می نمایند و به ریشه زنی گیاهان در مکان های نو یاری می نمایند. آن ها با بلعیدن موریانه ها، جمعیت حشرات را کنترل می نمایند و این کار آن ها برای درختان مفید است.
آن ها پنجه هایی دارند که می تواند بیش از چهار اینچ طول داشته باشد. آن ها از این پنجه ها برای جستجو در خاک و شکار بی مهرگان یا پیدا کردن عسل استفاده می نمایند. وقتی خرس آفتاب در یک درخت سوراخ ایجاد می نماید، حیوانات دیگری مانند سنجاب های پرنده یا سنجاب شاخدار ممکن است داخل آن شوند و لانه سازی نمایند.
4. تجارت غیرقانونی از شمار خرس های خورشیدی کاسته است
بر اساس لیست قرمز گونه های در معرض خطرِ اتحادیه بین المللی حفاظت از طبیعت (IUCN)، خرس آفتاب مالایی در معرض انقراض است. تعداد این گونه در حال کاهش است، اما مقدار جمعیت بالغ وحشی آن نامشخص است.
اگرچه این خرس ها هنوز ساکن چندین کشور در جنوب و جنوب شرق آسیا هستند، جمعیت آن ها به طرز چشمگیری کاهش یافته است: طبق گزارش صندوق دنیای حیات وحش، در 30 سال گذشته، حافظان محیط زیست اعلام کردند تعداد خرس ها 30 درصد کاهش یافته است. آن ها به صورت محلی در سنگاپور منقرض شده اند و حضورشان در چین قطعی نیست.
جنگل زدایی یک تهدید بزرگ برای خرس هاست و شکارچیان غیرقانونی آن ها را برای اعضای پرسود بدن شان شکار می نمایند. کیسه صفرای خرس های آفتاب در طب سنتی چینی استفاده می گردد و پنجه های آن ها یک غذای لذیذ درجه یک است. تهدید بزرگ دیگر برای خرس ها تجارت صفرا در چین و ویتنام است که مایع گوارشی حیوانات زنده را برای استفاده در لوسیون ها، قطره های چشم یا دارو های تزریقی استخراج می نمایند. گاهی اوقات خرس های مادر را می کشند و توله ها را برای تجارت حیوانات خانگی از مادر جدا می نمایند.
با این حال، هنوز امید هست؛ حافظان محیط زیست برای افزایش آگاهی مردم در خصوص شرایط بد حیوانات و بعلاوه نجات و بازپروری خرس ها در کوشش هستند. به گزارش سی ان ان، مرکز حفاظت از خرس آفتاب در حال حاضر از 43 خرس مراقبت می نماید.
5. خرس های آفتاب به خواب زمستانی نمی روند
برخلاف خرس های قهوه ای و سیاه در آمریکای شمالی، خرس های آفتاب در زمستان به خواب زمستانی نمی روند. (یا از آنجا که خرس ها اساساً به خواب زمستانی نمی روند، فرآیند های بدن آن ها، مانند ضربان قلبشان، به مقدار ای کاهش نمی یابد که آن ها را در خواب زمستانی قرار دهد.)
این به آن معناست که خرس ها در تمام طول سال فعال هستند و می توانند در هر زمانی جفت گیری و تولیدمثل نمایند. وقتی این کار را انجام می دهند، خرس ماده یک لانه زمینی درست می نماید و یک یا دو توله بزرگ می نماید. این توله های کوچک و نابینا در هنگام تولد فقط 11 اونس وزن دارند، چیزی کمتر از وزن یک قوطی سوپ!
گاهی اوقات، خرس های آفتابِ مادر، بچه هایشان را با دو بازوی جلویی خود می گیرند و روی دو پای عقبی خود راه می روند. این حرکتی است که به طور تکان دهنده ای انسانی به نظر می رسد، تا حدی که شاید فکر کنید با خرس که نه بلکه با انسانی در لباس مبدل روبروید. مردم هم به همین علت دچار اشتباه می شوند و باور نمینمایند این خرس ها واقعی باشند.
منبع: فرارو