رازگشایی از یک پرسش بزرگ: خمیازه طولانی نشانه چیست؟ - مجله شهبازی

به گزارش خبرآنلاین، یک مطالعه در مقیاس بزرگ در سال 2021 یافته هایی جالب را درباره خمیازه نشان داده است: مهره دارانی که مغز بزرگ تر و نورون های بیشتری دارند خمیازه های طولانی تری می کشند.

محققان داده هایی را در خصوص 1291 خمیازه جداگانه از مشاهدات عینی این مهره داران در باغ وحش و ویدئو های آنلاین جمع آوری کردند که در مجموع 55 گونه پستاندار و 46 گونه پرنده را پوشش می دهد. آن ها همبستگی قوی بین مدت خمیازه کشیدن یک حیوان و مقدار مغز آن حیوان پیدا کردند.

یورگ ماسن استاد دانشگاه اوترخت هلند در بیانیه ای در سال 2021 گفت: ما با دوربین به چندین باغ وحش رفتیم و درکنار محوطه حیوانات منتظر خمیازه کشیدن حیوانات بودیم. این پژوهش کاری سخت، زمان بر و بسیار طولانی بود.

نتایج این مطالعه می تواند به پرسش های بی پاسخ علمی درباره خمیازه پاسخ دهد. دانشمندان پیش از هرچیز در پی پاسخ این پرسش اساسی هستند که چرا خمیازه می کشیم؟

چه فعل و انفعالی در بدن رخ می دهد که خمیازه می کشیم؟

پرسش بعدی درباره حیواناتی است که اصلا خمیازه نمی کشند. مثلا چرا زرافه ها اصلاً احتیاجی به خمیازه کشیدن ندارند؟

محققان در مقاله خود در این باره ینوشتند: اگرچه الگوی خمیازه ثابت است، اما مدت زمان آن با مقدار مغز و تعدادنورون ها تکامل یافته است.

علاوه بر این، به نظر می رسد که این عملکرد در طیف متنوعی از حیوانات حفظ شده است، به طوری که منشا تکاملی آن رامی توان حداقل به جد مشترک پرندگان و پستانداران نسبت داد و حتی شاید رگه هایی از قدمت در نسل های پیشتر را همرهگیری کرد.

اولین بار در سال 2007 بود که در پژوهشی با موضوع خمیازه یک تئوری مهم درباره دلیل این پدیده ناشناخته مطرح شد. بر اساس این تئوری، خمیازه کشیدن یک راه ضروری برای خنک کردن مغز است. بنابراین، مغز های بزرگتر به خمیازه های طولانی تری احتیاج دارند تا به درستی خنک شوند.

به نظر می رسد که این اطلاعات با این داده ها تأیید می گردد. بعلاوه نتایج این پژوهش نشان می دهد که پستانداران طولانی تر از پرندگان خمیازه می کشند. دمای هسته پرندگان بالاتر از پستانداران است، که به معنی اختلاف دمای بیشتربا هوای اطراف است، به این معنی که خمیازه کوتاه تر برای کشیدن هوای خنک تر کافی است.

نتایج مشابهی در مطالعه ای در سال 2016 بر روی انسان ها به دست آمد، اگرچه در آن مورد، تنها 205 خمیازه و 24 گونه مقدار گیری شد. نتایج سال 2016 نشان داد که کوتاه ترین خمیازه ها (0.8 ثانیه) از موش ها و طولانی ترین خمیازه ها (6.5 ثانیه) مربوط به انسان ها بوده است.

اندرو گالوپ از دانشگاه ایالتی نیویورک شرح داد: خمیازه به وسیله استنشاق همزمان هوای خنک و کشش عضلات اطراف حفره های دهان، جریان خون خنک تری را به مغز می رساند و در نتیجه عملکرد خمیازه در جانداران، نقش تنظیم کننده حرارت مغز را دارد.

محققان بعلاوه در این پژوهش پی بردند خمیازه هیچ ارتباطی با هوش ندارد، فقط مقدار مغز و تعداد نورون هایی که در کاسه سر قرار دارند بر مدت خمیازه ها اثر می گذارند.

بر اساس نتایج بدست آمده ارتباط معناداری میان بزرگی مغز و فراوانی خمیازه وجود ندارد. به عنوان مثال، ما انسان ها معمولا بین 5 تا 10 بار در روز خمیازه می کشیم.

همانطور که ممکن است متوجه شده باشید، خمیازه مسری هم هست. یک فرضیه برای این کار این است که یک کارکرد اجتماعی را ایفا می نماید، یک گروه را به همان حالت ذهنی می برد و شاید به همگام سازی الگو های خواب یاری می نماید. البته برای پی بردن به چنین نتیجه ای به تحقیقات بیشتری احتیاج است.

مارگاریتا هارتلیب، زیست شناس از دانشگاه وین، اتریش، می گوید: دریافت فیلم های ویدیویی از بسیاری از حیوانات درحال خمیازه احتیاج به صبر و حوصله ای دارد و رمزگذاری بعدی همه این خمیازه ها باعث شده است که من در برابر مسری بودن خمیازه مصون باشم.

در حالی که تحقیقات بیشتری برای کشف دلایل خمیازه کشیدن وجود دارد، نویسندگان این پژوهش در جمع بندی نتایج خود، ادعا نموده اند این یافته ها پشتیبانی بیشتری برای پیش بینی های متمایز ناشی از فرضیه خنک سازی مغز فراهم می نماید.

منبع: ساینس آلرت