جاذبه های پنهان هایدلبرگ در آلمان، عکس - مجله شهبازی

با تور آلمان از دیدنی ترین کشور اروپایی بازدید کنید و از شهرهای برلین، هانوفرو، فرانکفورت و مونیخ آلمان دیدن کنید.

روزگاری این قلعه با باغ های رنسانس هورتوس پالاتینوس (Hortus Palatinus) اطراف آن، به اسم هشتمین شگفتی جهان شناخته می شد؛ تا اینکه در قرن هفدهم، شهر و قلعه هایدلبرگ در سه واقعه جداگانه بمباران و ویران شدند. گویا این حوادث کافی نبود و صاعقه ای با بقایای قلعه برخورد و گوشه ای دیگر از آن را نابود کرد. در اثر اصابت صاعقه، عملیات بازسازی آن نیمه کاره رها شد و در نهایت خرابه ای باشکوه به جا ماند.

تور شهر هایدلبرگ، به طور حتم شامل بازدید از قلعه می گردد که می توان با پای پیاده یا قطار کابلی به آنجا رفت. قلعه و باغ های اطراف آن و بعلاوه دو کلیسای مهم هایلیگ گایست کیرکه (Heiliggeistkirche) که به کلیسای روح القدس هم شناخته می گردد و یسوئیت (Jesuit) به علاوه خیابان بلند پیاده روی، مقاصد جذابی برای بازدیدکنندگان به تعداد می فرایند اما افزون بر این ها، هایدلبرگ دارای جاذبه های پنهان دیگری است که زیبایی های خاص خود را دارند و تماشا آن ها خالی از لطف نخواهد بود.

زوم روتن اوکسن

زوم روتن اوکسن (Zum Roten Ochsen) یا گاو نر قرمز، یک مهمانخانه سنتی دانشجویی است که خانواده اسپنگل، بیش از 170 سال اداره آن را بر عهده دارد. در این مهمانخانه منحصربه فرد که در میدان کارلز پلاتز (Karlsplatz) قرار گرفته است، نسل های زیادی از دانشجویان در عکس ها و امضاهایی که روی میزها حکاکی نموده اند، ماندگار شده اند.

در میان بازدیدکنندگان، نام افراد مطرحی نظیر مارک تواین، نویسنده ی آمریکایی و صدر اعظم آهنین آلمان، بیسمارک، به چشم می خورد. از دیگر افراد سرشناس می توان به جان وین و مریلین مونرو اشاره نمود که از این مکان، بعد از جنگ جهانی دوم و در دورانی که هایدلبرگ در ناحیه تحت اشغال آمریکا قرار داشت، بازدید کردند.

بعلاوه مرد جوان انگلیسی به نام پاتریک لی فرمور (Patrick Leigh Fermor) که در سال 1933، در سن 18 سالگی با پای پیاده از لندن به استانبول سفر کرد، در خاطرات خود از زوم روتن آکسن به خوبی یاد می نماید. او که با یک کوله پشتی، چند معرفی نامه و یک چند جلد شعر سفر می کرد، اقامتش در مهمانخانه را در سفرنامه خود توضیح داده است.

محل یادبود

هشداری سنجیده روی یک سنگ در مرکز اونیورزیتیتس پلاتز (Universitätsplatz) یا همان میدان دانشگاه به سادگی نادیده گرفته می گردد. این هشدار، محل سوزاندن بعضی کتاب های ممنوعه را در زمان هیتلر نشان می دهد. مدتی بعد از به قدرت رسیدن هیتلر، کتاب های نویسندگان بخصوصی مثل کارل مارکس و زیگموند فروید به وسیله نازی ها ممنوع اعلام شد. به این ترتیب دانشجویانی که قبلاً آزادیخواه بودند، در این محل، اقدام به آتش زدن چنین کتاب هایی در ملاءعام کردند. این خطوط برجسته نقل قولی است از یکی از نمایشنامه های لسینگ، نویسنده نامدار آلمانی، با این مضمون: آنچه منتشر شده است، تا ابد متعلق به جهانیان خواهد بود و کسی حق نابودی آن را ندارد.

زندان دانشجویان

زندان دانشجویان یا اشتودنتن کارزر (Studentenkarzer) در منطقه آگوستینرگاسه (Augustinergasse) و در نزدیکی محل یادبود سوزاندن کتاب قرار گرفته است. این مکان به طور حیرت انگیزی با نقش ها و نوشته های خود آدم را سرحال می آورد. در این زندان، افراد به خاطر بی انظباطی ها و شوخی های معمول دانشجویان، مثل دویدن دنبال یک خوک در خیابان، زندانی می شدند و اجازه داشتند فقط آب ونان بخورند. در طول حبس، این دانشجویان که بیشتر آن ها از خانواده های ثروتمند بودند، وقت خود را با کشیدن نقاشی بر دیوارها می گذراندند.

نقاشی های کشیده شده شامل تصاویری از خود دانشجویان زندانی با کلاه های مخصوص دانشجویی شبیه به کلاه کاراکتر اصلی فیلم شاهزاده دانشجو (The Student Prince)، نشان اشرافی خانواده و نوشته هایی مبنی بر اظهار بی گناهی آنان می شد.

یکی از دانشجویان دریکی از پیغام هایی که بر دیوار نوشته است، چنین می گوید: تمام کاری که ما انجام دادیم، این بود که سنگ های شُل کف خیابان را با پرتاب به سوی پنجره اداره پلیس به خود مسئولین بازگرداندیم. ما قربانی درستکاری خود هستیم. ما بی گناهیم!